چکیده:
کشاورزی شهری را به طور خلاصه می توان پرورش گیاهان و جانوران در داخل و اطراف شهرها تعریف کرد. قابل توجه ترین ویژگی کشاورزی شهری که آن را از کشاورزی روستایی متمایز می کند، این است که با اقتصاد و محیط زیست شهری یکپارچه شده و در تعامل با اکوسیستم شهری است. با توجه به رشد سریع جمعیت شهری و نیاز روز افزون آنها به مواد غذایی و پایدار نبودن شرایط جوی و آب وهوایی، می توان به کشاورزی شهری بصورت یک روش کارآمدتر و مقرون به صرفه تر برای افزایش تولید محصولات کشاورزی نگاه کرد. با توجه به هدف کلی کشاورزی شهری، که احترام به پتانسیل زندگی سالم، و طبیعت در شهر، بهبود و حفاظت ساختار اکولوژیک سرزمین، استحکام روح و مکان فرهنگی و تاریخی با بازآفرینی اجتماع و مشارکت اجتماعی، اقتصاد شهری می باشد بنابر این پایان
نامه با روش تحلیلی و توصیفی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای به بررسی ارزیابی جایگاه کشاورزی شهری و شهرهای کشاورزی در توسعه شهری پرداخته است تا بتوان با ارائه راهکارهایی زمینه بهره گیری از کشاورزی شهری را بیشتر کرده و با تقویت مفهوم کشاورزی شهری باعث ترغیب این راهکار در شهرها شود و موجبات کاهش واردات مواد غذایی به کشورها کاهش یافته و باعث تغییر در ساختار اقتصادی کشورها و ایجاد اشتغال در آنها گردد.
واژگان کلیدی: کشاورزی شهری- شهرهای کشاورزی- توسعه شهری-اقتصاد شهریمطلب دیگر :
راهنمایی بیشتر برای تولید سایت با کیفیت
مقوله کشاورزی شهری، به روند تولید هرگونه محصول کشاورزی در محدوده شهرها یا حومه آنها اطلاق می گردد و می توانند شامل پرورش مواد غذایی (سبزیجات، حبوبات، قارچ و حتی گوشت و لبنیات)گیاهان دارویی، درختچه ها و گیاهان تزیینی باشد. شهرها ی کشاورزی شهرهایی هستند که ساکنانش در کنار مشاغل دیگر به کشاورزی در شهرها پرداخته و بخشی از نیاز به مواد غذایی در شهر ها را جبران می کنند. کشاورزی شهری یکی از منابع تامین کننده سیستم شهری است و یکی از گزینه های امنیت غذایی برای خانوار محسوب می شود. و در بستر شرایط بومی و الزامات خاص هر منطقه شهری تعریف و توجیه می شود. (دانشپور، ۱۳۸۷،۲۶-۲۷) بنابر گزارش سازمان ملل متحد، حدود ۱۵ درصد محصولات غذایی جهان، در مناطق شهری تولید می شود و این مقدار، روبه رشد است. رشد بیش از حد، و سریع شهرها باعث شده که کشاورزان شهری، موفق تر از کشاورزان روستایی شوند. از طرفی کشاورزان شهری در سیستم های نوین سرمایه گذاری می کنند تا با طرح های کوچک خود سودهای فراوان داشته باشند. بنابراین زراعت در شهرها باید یکی از عناصر کاربری زمین شهری و برنامه ریزی اجتماعی برای توسعه پایدار در همه کشورهای جهان شود. همانطور که می دانیم تکنولوژی، راحتی و آسایش را با زندگی ماشینی به همراه آورده است. کشاورزی شهری راهی است که تکنولوژی به ما پیشنهاد می دهد و بر آن اصرار می ورزد.
۱-۲-بیان مساله: