۳-۴ روشنمونهگیری. ۶۵
۳-۵ ابزارپژوهش. ۶۵
۳-۶ روشاجرا ۶۶
۳-۷ روشتجزیهوتحلیلداده ها : ۶۸
فصلچهارم
یافتههایپژوهش
۴-۱ بخشاول : آمارتوصیفی. ۷۰
ویژگیهایجمعیتشناختیآزمودنیها ۷۰
۴-۱-۱ مشخصاتمدرسه ۷۰
۴-۱-۲ جنسیت ۷۱
۴-۱-۳ وضعیتتأهل. ۷۱
۴-۱-۴ سابقهکاری. ۷۲
۴-۱-۵ تحصیلات ۷۲
۴-۱-۵ رفتارهایمربوطبهخود ۷۳
۴-۱-۶ رفتارهایفردی. ۷۴
۴-۱-۶ رفتارهایمربوطبهکار ۷۵
۴-۱-۶ رفتارهایمربوطبهمحیط ۷۶
۴-۱-۵ مهارتهایاجتماعی. ۷۷
۴-۳ آزموننرمالبودنداده ها ۷۸
فصلپنجم
بحثونتیجهگیری
۵-۱ بحثونتیجهگیری. ۸۵
۵-۲ محدودیتهایتحقیق. ۸۸مطلب دیگر :
۵-۳ پیشنهاداتپژوهش. ۸۸
۵-۴ پیشنهاداتکاربردی : ۸۹
منابع : ۹۱
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی تئاتر درمانی بر مهارتهای اجتماعی افراد کم توان ذهنی انجام گرفته . روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون بوده و تعداد ۱۰ نفر از افراد کم توان ذهنی با بهره هوشی (۲۰-۲۵۰)و (۲۵-۵۰) که تحت حمایت کلینیک زاگرس بودندبا روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند نخست آزمون مقیاس مهارتهای اجتماعی استنفر از آنها به عمل آمده سپس آنها به مدت ۱۰ جلسه ۴۵ دقیقه ایی با فاصله زمانی ۲ روز در هفته تحت آموزش تئاتر درمانی قرار گرفتند پس از پایان دوره فوق الذکر مجددا آزمون مقیاس مهارتهای اجتماعی استنفر تکرار گردیده نتایج به دست آمده از روش Tزوجی نشان داد که تئاتر درمانی باعث افزایش مهارتهای اجتماعی افراد کم توان ذهنی خواهد شد .
بنا بر این به درمانگران و مربیانی که با افراد کم توان ذهنی سر و کار دارند توصیه می شود که از روش تئاتر درمانی جهت افزایش مها رتهای اجتماعی این افراد بهره گیرند. از آنجایی که فقدان مهارتهای اجتماعی در افراد کم توان ذهنی باعث انزواو در خود فرو رفتگی و اختلالات رفتاری و هم چنین ایجاد تنش در خانواده می گردد و مشکلات اجتماعی به بار می آورد .