فصل اول
مقدمه
نگهداری، حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری میوهها و سبزیها از اهمیت فراوانی برخوردار است که به طور عمده با وضعیت بازار فروش ارتباط مستقیم دارد. بنابراین، برای افزایش سود عرضه، حفظ کیفیت محصولات باغبانی امری ضروری به نظر میرسد. همچنین، تأمین تقاضای مصرفکننده برای انواع سبزیها و میوهها در طی سال تنها از طریق انبارداری طولانی مدت محصولات میسر میباشد (اثنی عشری، زکایی خسروشاهی، ۱۳۸۷).
یکی از راههای افزایش دسترسی مردم به فرآوردههای باغبانی، جلوگیری از ضایعات بین زمان برداشت تا هنگام مصرف است. این ضایعات نتیجه عدم آگاهی تولیدکنندگان به شیوههای صحیح جابهجایی پس از برداشت، حملونقل، نگهداری و بازار رسانی میباشد. ضایعات پس از برداشت میوهها و سبزیها در برخی موارد به ۸۰ تا ۱۰۰ درصد میرسد (فرهی و گودرزی، ۱۳۸۷). ضایعات پس از برداشت به دو گروه اصلی تقسیم میشود: گروه اول شامل تلفات فیزیکی است که در اثر آسیبهای ساختاری یا فساد میکروبی ایجاد شده و فرآورده را به مرحله نابودی میرساند بهگونهای که جهت ارائه برای مصرف تازه خوری یا فرآوری قابلپذیرش نباشد. ضایعات فیزیکی میتواند از تبخیر آب بین سلولی ناشی شده که به از دست دادن مستقیم وزن میانجامد. خسارت اقتصادی منتج از ضایعات فیزیکی در درجه اول، ناشی از کاهش وزن محصول و در درجه دوم، درنتیجه عدم پذیرش کل فرآورده به دلیل خرابی بخش کوچکی در درون توده محصول میباشد. دومین عامل دخالت کننده در ضایعات پس از برداشتی محصولات، کاهش کیفیت آنها بوده که در اثر تغییرات فیزیولوژیکی و نیز تغییر در ترکیبات شیمیایی درون بافت محصول رخ داده و در نهایت باعث تغییر در ظاهر، مزه یا بافت آن میشود لذا فرآورده ازنظر زیبایی ظاهری کمتر موردپسند مصرفکننده قرار میگیرد. در بسیاری از بازارها، برای چنین فرآوردههایی که هنوز قابلخوردن هستند، حتی باقیمت پایین نیز تقاضایی وجود ندارد که این موضوع سبب خسارتهای شدید اقتصادی میگردد. بهطورکلی ضایعات پس از برداشت محصولات کشاورزی خسارت بزرگی برای منابع غذایی در جهان به شمار میآید (ایرانمنش و ملک یارند، ۱۳۹۰).
ظاهر و کیفیت میوههای تازه اولین معیار انتخاب آنها برای خرید یا مصرف میباشد (آبوت،۱۹۹۹). کیفیت محصول دربرگیرنده خواص حسی مانند ظاهر، بافت و مزه محصول و نیز آسیبهای واردشده به محصول میباشد (هرناندز-مونز و همکاران ، ۲۰۰۸). این ضایعات به طور عمده ناشی از آسیبهای مکانیکی حاصل از حمل و نقل
نامناسب، استفاده از روشهای انبارداری سنتی، بیدقتی و یا در اثر تعرق شدید به دلیل عدم استفاده از سردخانه و انبار نامناسب است که در نهایت موجب حمله عوامل مختلف بیماریزا و درنتیجه فساد محصول میشود. ایجاد این ضایعات به دلایل زیادی ازجمله آسیب سرمازدگی، اتلاف آب و توسعه اختلالات فیزیولوژیکی در انبار میباشد (ژانگ و ژانگ، ۲۰۰۸). با کاربرد برخی از روشها قبل از انبارداری میوهها، می توان این ضایعات را در حد چشمگیری کاهش داد. اعمال برخی تیمارها قبل از انبارداری میوه، باعث بهبود کیفیت میوه شده و با این روشها میتوان میوه را به مدت طولانیتری در انبار نگهداری نمود با توجه به اهمیت انبارداری مرکبات و انگور و بالا بودن ضایعات پس از برداشت این محصولات، بهبود شیوه انبارداری بهمنظور حفظ ویژگیهای کیفی و انبارمانی میوهها، ممانعت از بروز بیماریها و ناهنجاریهای فیزیولوژیک در مرحله پس از برداشت در این میوهها امری ضروری است. (راج کومار، ۲۰۰۹).
استفاده از پوششهای خوراکی و مواد پوششدهنده روشی برای جلوگیری از اتلاف آب میوه است. پوششهای خوراکی، مواد خوراکی استفادهشده در سطح محصول بوده که میتوانند بهعنوان موانع تبادلات گازی و رطوبتی، کنترل رشد میکروبی، حفظ رنگ، بافت و رطوبت و افزایش عمر قفسهای محصول عمل نماید. پوششهای خوراکی شامل پلی ساکاریدها، پروتئینها، چربیها و یا مخلوطی از این ترکیبات هستند(ویگ یان کندرا، ۲۰۱۰).مطلب دیگر :
بایگانیهای رشته روانشناسی - علم سرا - دنیای علم و تکنولوژی
نگهدارینمونههای بیولوژیکی به مدت طولانی استفاده میشود (کریل، ۲۰۰۶، علی و هم کاران ،۲۰۱۰ و مقبول و هم کاران ، ۲۰۱۱).
اسانسهای گیاهی یا به اصطلاح مواد فرار، مایعات روغنی معطر بهدستآمده از اندامهای مختلف گیاه شامل: گل، جوانه، بذر، برگ و سایر قسمتها هستند. تا همین اواخر، اسانسهای گیاهی به دلیل عطر و طعم خود بهعنوان طعمدهندهی مواد غذایی، مورد استفاده قرار میگرفتند، اما امروزه اسانسهای گیاهی و اجزای خالص آنها از نقطهنظر وضعیت ایمنیشان، موردپذیرش مصرفکنندگان بوده و برای استفادههای چندمنظوره، هستند. استفاده از آنتیاکسیدانهای طبیعی بهعنوان جایگزین مواد شیمیایی سنتزی، توجه محققین را به سمت اسانسهای گیاهی معطوف نموده است. علاوه بر این، خواص ضد میکروبی اسانسهای گیاهی بهدستآمده از اندامهای گیاهی بهصورت تجربی برای قرنها به رسمیت شناختهشده است. رایجترین اسانسهای گیاهی متعلق به جنس آویشن، مرزنجوش، نعناع، میخک و اکالیپتوس است. تمام اسانسهای گیاهی مورداستفاده فعالیت آنتیاکسیدانی بالایی از خود بروز میدهند (سرانو و همکاران ، ۲۰۰۸).بررسی تأثیر ترکیبی بستهبندی با اتمسفر تعدیلشده با اسانسهای گیاهی بر کیفیت انبارداری میوه